شبی که بی تو بود شمع برنیفروزم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 شبی که بی تو بود شمع برنیفروزم که خود چو شمع بسوزم که تا رسد روزم
2 گر از کمان ملامت زنند صد تیرم گمان مبر که زروی تو دیده بردوزم
3 مباد یاد سر زلف تو رود زسرم بدیده دو کشم گر چو شمع میسوزم
4 از آتش رخ مغبچه ای بخواهد سوخت هزار خرمن تقوی اگر براندوزم
5 تو آب میزدی ای چشم تر بر آتش دل خبر نداشتی از آه آتش افروزم
6 بزیر زلف شکن در شکن بناگوشت نمود در شب یلدا صباح نوروزم
7 حدیث زلف تو آشفته میکند تحریر چه شکرهاست در این شب زبخت فیروزم
ادامه توضیحات شاعر