بهر جمعی عیب جویان بستم از محتشم کاشانی قطعه‌ 99

1 وصل چون شد عام از هجران بود ناخوشترک خاک هجران بر سر وصلی که باشد مشترک

2 کی نشیند در زمان وصل بر خاطر غبار گر نه بیزد خاک شرکت بر سر عاشق فلک

1 داغ بر دست خود آن شوخ چو در صحبت سوخت غیر در تاب شد و جان من از غیرت سوخت

2 صورت شمع رخش بر در و دیوار کشید کلک نقاش دل خلق به این صورت سوخت

1 وصلم نصیب شد ز مددکاری رقیب یاران مفید بود بسی یاری رقیب

2 در شاه راه عشق کشیدم ز پای دل صد خار غم به قوت غمخواری رقیب