من راز غم عشق تو گفتن از جهان ملک خاتون غزل 1034

1 من راز غم عشق تو گفتن نتوانم درّیست گرانمایه و سفتن نتوانم

2 داری خبر از حال من خسته که شبهاست کز دست غم هجر تو خفتن نتوانم

3 من غنچه شوقم به تن باغ ارادت بی باد هوای تو شکفتن نتوانم

4 بردی دل و در پاش فکندی و دریغا کز دست تو دل باز گرفتن نتوانم

5 از شدّت هجران تو ای نور دو دیده دردیست مرا در دل و گفتن نتوانم

6 با آن همه از دست سرشک غم عشقش راز دل سربسته نهفتن نتوانم

7 من سرزنش جان جهانی ز غم عشق بی دوست از این بیش شنفتن نتوانم