1 ز نامردی ندارم طاقت نور بدین عذرم که خواهد داشت معذور

2 دگر بار ار بود با او حضوری وگر بی من بود نورٌ علی نور

3 چنان خواهم که مستغرق بباشم در آن نور تجلّی بی کُهِ طور

4 حجابش طور بُد گویی از آن شد کلیم الله به رای خویش مغرور

5 ندای لنت ترانی منزلی بود که آوردش برون زان وادیِ دور

6 حجابی دیگرش در نفی و اثبات خَضِر بود و ازو هم ماند مهجور

7 اگر تسلیم گشتی ماورا را مطیع امر باید بود و مأمور

8 وگرنه چارهٔ دیگر ندارد گر از فطرت نیاورده‌ست مفطور

9 نزاری هر چه آوردی تو داری چو مردان در خرابی باش معمور

10 طمع بگسل که در تحصیلِ نابود اگر آسوده باشی به که رنجور