بی تو نتوانم نشستن تاب از آشفتهٔ شیرازی غزل 203

1 بی تو نتوانم نشستن تاب تنهائیم نیست بی حضورت لحظه ی برگ شکیبائیم نیست

2 عشق و رسوائی بهم همخانه آمد از ازل عاشقم من عاشق و پروا زرسوائیم نیست

3 سرو چون آن قامت موزون تو در باغ دید پست شد در خاک و گفتا پای بالائیم نیست

4 گر برآرم ناله ای در بوستان از شوق نو بلبلان باغ را تاب هم آوائیم نیست

5 گر بفرمایند خوبان سجده بر آتش مرا باخداوندان معنی رای خودرائیم نیست

6 گر نهی صد کوه بر کاه وجودم میبرم لیک اندر بار هجرانت توانائیم نیست

7 طبع من جز بر مدیح مرتضی مایل نشد گر شدم آشفته اما طبع هر جائیم نیست

8 بر جحیمم کرد مالک عرضه بهر تجربت گفت با حب علی اندر تو گیرائیم نیست