من نمی یابم دوای درد از جهان ملک خاتون غزل 877

1 من نمی یابم دوای درد دل با که گویم ماجرای درد دل

2 درد دل گر باشد از عشقت دوا می کشم از جان بلای درد دل

3 از طبیب دل دوایی خواستم گفت می دانم دوای درد دل

4 از لب و رخسار خود کردم دوا گلشکر بهر شفای درد دل

5 غیر درد عشق اگرچه راحتست من نمی خواهم به جای درد دل

6 گر نمی دانی که درد من ز چیست رنگ روی من گوای درد دل

7 مرغ جانم را پر و بالش بسوخت از فراقت در هوای درد دل