دل را ز چاک سینه توانم از هلالی جغتایی غزل 257

1 دل را ز چاک سینه توانم برون کنم غم را ز دل برون نتوان کرد، چون کنم؟

2 خواهم ز دل برون کنم این درد را ولی در جان درون شود اگر از دل برون کنم

3 هر محنت از تو موجب چندین محبتست محنت زیاده کن، که محبت فزون کنم

4 دل جانب تو آمد و خون کردمش ز رشک از من عجب مدار که از رشک خون کنم

5 از رشک خون غیر، که بر دامنت رسد هر دم ز گریه دامن خود لاله گون کنم

6 کارم، شبی که بی تو بدیوانگی کشد افسانه تو گویم و خود را فسون کنم

7 دیوانه شد هلالی و زنجیرش آرزوست گیسوی او کجاست؟ که رفع جنون کنم