هرچند غم عشقت پوشیده از انوری ابیوردی غزل 202

1 هرچند غم عشقت پوشیده همی دارم هرکس که مرا بیند داند که غمی دارم

2 گفتم که فرو گویم با تو طرفی زین غم زاندیشهٔ غم خون شد هم زهره نمی‌دارم

3 با آنکه به هر فرصت صد نکته دراندازم هم در تو نمی‌گیرد چه سرد دمی دارم

4 گویی که چو زر آری کار تو چو زر گردد حقا که اگر جز جان وجه درمی‌دارم

5 از انوری و حالش دانم که نه‌ای بی‌غم وز بلعجبی گویی کین غم چه کمی دارم