هیون چو جنگ بر آورد از عنصری بلخی قصیده-قطعه 91

1 گر از عشقش دلم باشد همیشه زیر بار اندر چرا گم شد رخش باری بزلف مشکبار اندر

2 اگر طعنه زند قدّش بسر و جویبار اندر چرا رخنه کند غمزه ش بتیغ ذوالفقار اندر

1 بگیر ای شاه آزادت ملک طبع و ملک زاده ز دست دلبران باده در این هرمرد شهریور

1 گل سوری بماه اندر شکفته بر او بر کژدم جرّاره خفته

2 دو لب چون دانۀ نارست لیکن بنوک سوزن اندیشه سفته