هیهات! کزین دیار رفتم از عراقی غزل 163

1 هیهات! کزین دیار رفتم ناکرده وداع یار رفتم

2 چه سود قرار وصل جانان؟ اکنون که من از قرار رفتم

3 چون خاک در تو بوسه دادم با دیدهٔ اشکبار رفتم

4 بگذاشتم، ای عزیز چون جان، دل نزد تو یادگار رفتم

5 زنهار! دل مرا نگه‌دار چون من ز میان کار رفتم

6 بردند به اضطرارم، ای دوست، زین جا نه به اختیار رفتم

7 غم خواره و مونسم تو بودی بی‌مونس و غمگسار رفتم

8 از خلق کریم تو ندیدم یک عهد چو استوار، رفتم

9 چون از لب تو نیافتم کام ناکام به هر دیار رفتم

10 نایافته مرهمی ز لطفت دل خسته و جان فگار رفتم

11 شکرانه بده، که از در تو چون محنت روزگار رفتم

12 تو خرم و شاد و کامران باش کز شهر تو سوکوار رفتم

13 در قصهٔ درد من نگه کن بنگر که چگونه زار رفتم