هیهات که باز بوی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 471

1 تا مهر ابوتراب دمساز منست حیدر بجهان همدم و همراز منست

2 این هر دو جگر گوشه دو بالند مرا مشکن بالم که وقت پرواز منست

1 وا فریادا ز عشق وا فریادا کارم بیکی طرفه نگار افتادا

2 گر داد من شکسته دادا دادا ور نه من و عشق هر چه بادا بادا

1 گفتم صنما لاله رخا دلدارا در خواب نمای چهره باری یارا

2 گفتا که روی به خواب بی ما وانگه خواهی که دگر به خواب بینی ما را

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما