مرا چه زهره که گویم: غلام از هلالی جغتایی غزل 248

1 مرا چه زهره که گویم: غلام روی تو باشم؟ سگ غلام غلام سگان کوی تو باشم

2 اگر به سوی تو گاهی کنم ز دور نگاهی هنوز بر حذر از نازکی خوی تو باشم

3 چو سر عشق تو گفتن میان خلق نشاید به گوشه‌ای بنشینم، به گفتگوی تو باشم

4 زهی خجسته زمانی! که بعد مرگ رقیبان نشسته، با دل آسوده، روبروی تو باشم

5 تو آن بتی، که من بت‌پرست همچو هلالی به هر کجا که روم، روی دل به سوی تو باشم