1 به مطرب شبه چه خوش میگفت چنگش خوشا می کز لب ساقیست رنگش

2 چو ساغر رفته بود از دست مطرب به صد تصنیف آوردم به چنگش

3 چه بیم از محتسب بیمم ز شیشه است که می ترسم برآید پا به سنگش

4 دهان تنگ و چشم تنگ دارد بود زین جن خوبی نگ نگش

5 جدلها کرد دی واعظ به یک مست نمی افتد خطا هرگز خدنگش

6 شب و روزت کمال این می به کف باد که گه آئینه خوانی گاه زنگش