1 ز خود بگذر که مائی عین مائی که از دیدار خود ما مینمائی

2 زخود بگذر جهان جان نظر کن از این گفتار کل خود را خبر کن

1 یکی پیری چو ماهی یک پسر داشت که با روی نکو خُلق و هنر داشت

2 پدر کو را چنان پنداشته بود حساب از وی بسی برداشته بود

1 این سیرین گفت جانم در جسد بر کسی هرگز نبرد الحق حسد

2 زانکه نیست از دو برون حال ای اخی یا بهشتیست این کس ویا دوزخی

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند