1 تا کی این رنج روزگار بری ؟ بار این پیر نابکار بری؟

2 جهد کن تا ز موج خیز بلا کشتی عمر بر کنار بری

3 امن جانها ز حصن اسلامست کوش تا جان درین حصار بری

4 ترسم از گلبن جهان به طمع گل نچینیّ و زخم خار بری

5 روزگار تو زان عزیزترست که تو اندوه فخر و عار بری

6 مال و نعمت ترا بدان دادند که تو در بندگی بکار بری

7 نه بدان تا تو ساز جنگ کنی یا که او را بکارزار بری

8 به شترمرغ مانی ای خواجه نه بپّری همی نه بار بری

9 روزگارت ببرد عمر و هنوز تو بر آنی که روزگار بری

10 خوش بود خواب و لذّت مستی باش تا کیفر خمار بری

11 به زبانی همه دروغ و دغل دهدت دل که نام یار بری؟

12 آفرینش ترا برد فرمان گر تو فرمان کردگار بری