1 تا کی کشی به بی گنهان از عتاب تیغ ای پادشاه حسن مکش بی حساب تیغ

2 تا عکس سر و قد تو در بر کشیده است دارد کشیده به بد ز غیرت بر آب تیغ

3 در ذوق کم ز خوردن آب حیات نیست خوردن ز دست آن مه مشکین نقاب تیغ

4 از بس که بهر کشتنم افتاده در شتاب ترسم به دیگری زند از اضطراب تیغ

5 یابند محرمان سحرش کشته برفراش گر بر کسی کشد ز غضب او به خواب تیغ

6 قتلم فکند دوش به صبح و من اسیر مردم ز غم که دیر کشید آفتاب تیغ

7 عابد کشی است در پی قتلم که می‌کشد بر آهوی حرم ز برای ثواب تیغ

8 می‌دید بخت و دولت خونریز محتشم می‌بست یار چون به میان از شتاب تیغ