تو تا کی با من مسکین از جهان ملک خاتون غزل 1316

1 تو تا کی با من مسکین نسازی به زاری در غم هجرم گدازی

2 من از غم گر نسوزم پس چه سازم تو با من گر نسازی با که سازی

3 نیاز من نمی دانی که چندست که از من وز چو من صد بی نیازی

4 نیابی در جهان چندانکه جویی چو من ثابت قدم در عشق بازی

5 ز چنگ محنتم بستان و بنواز به رغم دشمنم گر می نوازی

6 به بستان سرفرازد سرو با وی ترا زیبد نگارا سرفرازی

7 الا ای سرو ناز بوستانی سزد گر پیش بالایش بنازی