تا کی همه مدح خویش گوییم؟
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 تا کی همه مدح خویش گوییم؟ تا چند مراد خویش جوییم؟
2 بر خیره قصیده چند خوانیم؟ بیهوده فسانه چند گوییم؟
3 ای دیده بیا، که خون بگرییم وی بخت، بیا، که خوش بموییم
4 ما را چو به کام دشمنان کرد آن یار که دوستدار اوییم
5 نگذاشت که با سگان کویش گرد سر کوی او بپوییم
6 دانم که روا ندارد آن خود کز باغ رخش گلی ببوییم
7 زین به نبود، کز آب دیده خیزیم و گلیم خود بشوییم؟
8 گردی است به راه در، عراقی آن گرد ز راه خود بروبیم
دیدگاه‌ها **