تا کی ز سر زلف تو ما را ننوازی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 تا کی ز سر زلف تو ما را ننوازی در بوته عشقم چو زر و سیم گدازی
2 ای باد برو حال دل خسته هجران بر دوست بده عرضه که تو محرم رازی
3 رازیست درین دل که تو دانی به حقیقت کز بنده نیازست و ز تو بنده نوازی
4 مجروح شدم دل ز جفا و ستم چرخ آخر تو چرا مرهم این ریش نسازی
5 سرو ار چه بود راست چو چوبی بدنست او تشبیه به قدّت نتوان کرد به بازی
6 با سرو دلم گفت که دیدی قد او را در ملک جهان گر چه تو در کوی مجازی