1 تا کی باشی ز عافیت در پرهیز با خلق به آشتی و با خود به ستیز؟
2 ای خفتهٔ بی خبر اگر مرده نهای روز آمد و رفت، تا به کی خُسبی؟ خیز!
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 سرتاسر آفاق جهان از گل ماست منزلگه نور قدس کلی، دل ماست
2 افلاک و عناصر و نبات و حیوان عکسی ز وجود روشن کامل ماست
1 چرخ فلکی خرقهٔ نُه توی من است ذات ملکی نتیجهٔ خوی من است
2 سّر ازل و ابد که گوش تو شنید رمزی ز حدیث کهنه و نوی من است
1 دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست سرگشته رایِ گم شده عقلِ هوا پرست
2 با درد و غم به طبع، چو یاری وفا نمای با جان خود به کینه، چو خصمی جفا پرست
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **