1 داغ سودای تو دارد، دل دیوانهٔ ما کعبه لبیک زند بر در بتخانهٔ ما

2 عشق را کعبهٔ مقصود، سویدای دل است لیلی از خودکند ایجاد، سیه خانهٔ ما

3 شور دیوانگی و شیوهٔ اطفال یکی ست هست سربازی ما، بازی طفلانهٔ ما

4 شمع ظلمتکده و کعبه و بتخانه یکی ست عالم آراست، فروغ رخ جانانهٔ ما

5 هر چه هستی، غمی از نیک و بد خویش مخور دُرد را صاف کند، ساقی میخانهٔ ما

6 ما و دل از دو جهان دور، کناری داریم سیل را راه نیفتاده به ویرانهٔ ما

7 کاوش دیده، دل از سینهٔ ما بیرون کرد خانه پرداز بود گریهٔ مستانهٔ ما

8 سر نیاری بدر، از حرف پریشان سخنان آشنا تا نشود، معنی بیگانهٔ ما

9 دو جهان تنگتر از دیدهٔ مور است حزین در گشاد نظر همّت مردانهٔ ما