داغ نتواند گرفتن در دل از سلیم تهرانی غزل 776

1 داغ نتواند گرفتن در دل ما جای زخم وقت خندیدن نمک می‌ریزد از لب‌های زخم

2 جای یک زخم دگر چون گل بر اعضایم نماند تیغ بگشاید مگر در سینهٔ من جای زخم

3 می‌برند از یکدگر ذوق جراحت هر نفس کامرانی می‌کند هر زخمم از بالای زخم

4 خون اگر گرید کسی بر حال زار من کم است داغ‌ها دارد دلم از خندهٔ بی‌جای زخم

5 درد ما را آشنایی نیست با درمان سلیم از خجالت آب شد مرهم ز استغنای زخم