هرمزد روز می از ملک‌الشعرا بهار منظومه‌ 117

هرمزد روز می خور و خرم باش. ,

بهمن رور جامه نو پوش. ,

اردیبهشت روز، به آتشگاه شو. ,

شهریور روز، شاد باش‌. ,

سپندارمذ روز، ورز زمین پیش گیر. ,

خورداد روز، جوی کن ,

امرداد روز، دار و درخت نشان‌. ,

دی‌باذر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای. ,

آذر روز، به راه شو و نان مپز چه گناه گران بود. ,

آبان روز، از آب پرهیز کن و آب را میازار. ,

خور روز، کودک به دبیرستان ده تا دبیر و فرزانه شود. ,

ماه روز، شراب خور و با دوستان نیک‌پرسش (‌خوش‌صحبتی و به احوال‌پرسی رفتن‌) کن و از ماه خدای، آمدکار بخواه. ,

تیر روز، کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست‌. ,

گوش روز، پرورش گوساله کن و گاو به ورز آموز. ,

دی‌بمهر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای و انگور از رزان باز به چرخشت افکن تا بهتر شود. ,

مهر روز، اگر تو را از کسی مستمندی رسیده‌است پیش‌مهر بایست از مهر داوری بخواه و گرجش (‌ظ‌:‌گریه‌) کن‌. ,

سروش روز، بخناری (‌به ضم باء یعنی‌آزادی و آسایش‌) روان خود را از سروش اهرو (‌مقدس‌) آیفت بخواه. ,

رشن روز، روز کار سبک (‌یعنی‌: کار روزانهٔ مختصر) و کارهای ستایش و نیایش اندر فراوانی پیش‌گیر. ,

فروردین روز، سوگند مخور و آن روز ستایش فروهر پاکان و اشویان کن تا خشنودتر شوند ,

بهرام روز، خان‌ومان بن‌ افکن تا زود به فرجام رسد، و بر رزم و کارزار شو تا به پیروزی بازایی. ,

رام روز، زن خواه و کار و رامش گیر و پیش دادوران شو تا به‌پیروزی‌ و بختگی (آزادی و کامروایی‌) ‌بازگردی. ,

باد روز درنگی (‌تامل‌) کن و کار نو می‌پیوند. ,

دی‌بدین روز، کارهای یزشنی وستایش‌گری کن و زن به خانه بر و موی و ناخن پیرای و جامد پوش. ,

دین روز خرفسترکش (‌خرفستر حیوانات موذی مانند مار و کژدم ر زنبور و موریانه و گرگ و غیره که کشتن آنها نوعی از ثواب‌هاست‌.) ,

ارد روز هر چیزی نوب خر و آن را به خانه بر. ,

اشتاد روز، اسب و گاو و ستور برگشن (‌لِقاح‌) افکن تا به درستی بارآورند. ,

آسمان روز، به‌راه دور شو تا به‌درستی بازآیی‌. ,

زمیاد روز، دارو مخور. ,

مارسفند روز، جامه افزای ‌و بدوز و بپوش‌ و زن به زنی گیر که فرزند تیزویر (‌ویر: هوش و حافظه‌) نیک زاید. ,

انیران روز، موی و ناخن پیرای و زنی به زنی گیرکه فرزند نامدار زاید. ,