1 امید وصل تو کاری درازست امید الحق نشیبی بی‌فرازست

2 طمع را بر تو دندان گرچه کندست تمنا را زبان باری درازست

3 ره بیرون شد از عشقت ندانم در هر دو جهان گویی فرازست

4 به غارت برد غمزه‌ت یک جهان جان لبت را گو که آخر ترکتازست

5 در این ماتم‌سرا یعنی زمانه بسا عید و عروسی کز تو بازست

6 نگویی کاین چنین عید و عروسی طرب در روزه عشرت در نمازست

7 حدیث عافیت یکبارگی خود چنان پوشیده شد گویی که آزست

8 نیاز ای انوری بس عرضه کردن که معشوق از دو گیتی بی‌نیازست