امید عیش کجا و دل خراب کجا از عرفی شیرازی غزل 1

1 گرد محنت به طوف منزل ماست زهر غم تشنه ی لب ماست

2 برق آتش فروز جوهز کل دود اندیشه های باطل ماست

1 نشاء مخموری ام با مستی مجنون یکی است صد شرابم هست در ساغر کزان ها خون یکی است

2 از فسون عافیت بر می فروزم روی زرد در مزاج من بخار دوزخ و افسون یکی است

1 زخم کاویدن بر او الماس بستن کار کیست رسم غم خواری نکو می داند این غمخوار کیست

2 مشتری بودن نه حد ماست در بازار دوست چشم بستن از متاع، آخر ببین بازار کیست