امید صلح از آن با شکیب ایوب از عرفی شیرازی غزل 44

1 امید صلح از آن با شکیب ایوب است که دشمن آشتی انگیز و دوست محجوب است

2 همین عطیه به هر حال خوشدلم دارد که هر چه رفت به عنوان خیر محسوب است

3 تهی بساطی این عهد بین که بی من و تو زمانه نازکش و آفتاب محبوب است

4 نسیم پیرهن می برد از هوش ور نه به رود نیل ز کنعان دو گام یعقوب است

5 خبر نیافته عرفی ز طبع نازک دوست زبان بکش قلم این جا نه جای مکتوب است