بزرگوارا در از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 192

1 بزرگوارا در انتظار بخشش تو نمانده است مرا بیش از این شکیبایی

2 سه شعر رسم بود شاعران طالع را یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی

3 اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟