همای وارم اگر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1247

1 همای وارم اگر سایه بر سر اندازی بر آفرینش عالم کنم سرافرازی

2 عنایت تو اگر هم عنان ما باشد سبق بریم چو صاحب دلان به ممتازی

3 تراست مملکت حسن و در مقابل تو زمانه را نرسد دل بر و طنّازی

4 کرشمه ای به عنایت ز غمزه ی توبسم کسم ز پیش نراند اگر تو بنوازی

5 که دست گیرد و کی باز برتواند خاست ز التفات نظر هر که را بیندازی

6 به دست من چه زمین بوسه ای ز دور و همین به پای بوس مگر هم تو چاره ای سازی

7 تو راه ده به وصالم غم مشنّع نیست رقیب گوی ترا عادت است غمّازی

8 نزاریا سر تسلیم نه سخن کوتاه زبان درازی تا چند و قصّه پردازی