اسم از رضاقلی خان هدایت تذکرهٔ ریاض العارفین 20

اسم شریفش میرزا محمد. اصلش از کوزه کنان مِنْمحال آذربایجان است. اما در اصفهان توطن دارد. از افاضل و اماجد زمان است. به خدمت مشایخ عهد رسیده، غالباً طریقهٔ انیقهٔ سلسلهٔ علیهٔ ذهبیه را گزیده. ارباب حال و اصحاب کمال را به خدمتش رجوع است و همداستانی. مردم به جلالت قدرش به حد شیوع است. در اخلاق محموده و اوصاف ستوده مشهور و در السنه و افواه مذکور است. از سرکار دیوان حضرت صاحبقران مرسوم جوی و آن دارای معدلت نشان را مدحت گوی. اشعار بسیار دارد و طریقهٔ مثنوی گویی می‌سپارد. صاحب تألیف و تصنیف و محبوب وضیع و شریف است و فقیر هنوز به شرف صحبت آن جناب کامیاب نگردیده و اطوار واشعارش را به واسطه شنیده. این چند بیت از اوست: ,

2 چند پویم در پی این آرزو شهر شهر و خانه خانه کو به کوی

3 چند ریزم سیل غم زین جستجوی دجله دجله چشمه چشمه جوی جوی

4 دیده دریا کردم و دل غرق خون تا چه آرم تا چه سازم زین فزون

5 از طلب فارغ نبودم هیچ گاه روز روز و هفته هفته ماه ماه

6 سال‌ها رخش ریاضش تاختم دام‌ها در صید معنی ساختم

7 دیگرم نیروی در ابرش نماند یک دو تیرم بیش در ترکش نماند

8 تا چه خواهم کرد در این خستگی با همه همواری وآهستگی

9 کبریای عشق هستی سوز را عالم تجرید جان افروز را

10 دامن از بالای ما بالاتر است سوی او راه از طریق دیگراست