اسمش حکیم شاه رضا از فضلا و حکما بوده و سفر هند نموده. در زمان اکبرشاه در آن مملکت می‌زیسته، همانجا فوت شد. زیاده بر این از حالش معلوم نیست. از اوست: ,

2 سلطان به جهان پرده سرایی زد و رفت درویش به دهر پشت پایی زد و رفت

3 القصّه به هر دو روز در گلشن عمر مرغی به سر شاخ نوایی زد و رفت

4 ای سالک راه، خانه سوزی می‌کن وز شعلهٔ آن، جهان فروزی می‌کن

5 بر عمر چه مقدار که امیّدت هست در خوردِ همان کوشش روزی می‌کن