اسمش از رضاقلی خان هدایت تذکرهٔ ریاض العارفین 54

اسمش خواجه صاین الدین علی ترکه. از فضلا و حکمای روزگار بوده، در تازی و دری تألیفات فرموده، مِنِ جمله شرح فصوص و کتاب مفاحص و رسالهٔ اسرار الصّلوة و شرح قصیدهٔ ابن فارض است. با سلطان شاهرخ معاصر و در یزد قاضی بوده و بعضی از علماء با وی معارضه داشته‌اند و تفصیل آن در کتاب مجالس المؤمنین قاضی نوراللّه مسطور است. آن جناب و ابن فارض و مولانا شرف الدّین علی یزدی از سلطان حسین اخلاطی تربیت یافته‌اند. این دو بیت از جملهٔ اشعار اوست: ,

2 اگرچه طاعت این شیخکان سالوس است که جوش و ولوله در جان انس و جان انداخت

3 ولی به کعبه که گر جبرئیل طاعت شان به منجنیق تواند بر آسمان انداخت