دهانش آرزوی تنگدستان از ابن حسام خوسفی غزل 150

1 دهانش آرزوی تنگدستان عذارش قبله آتش پرستان

2 بجای پسته و شکر تمامست دهان ساقی و لب نقل مستان

3 ز دیوان کمال از غایت لطف بدست آوردم این معنی بدستان

4 دهانش هست میگویند آن نیست میانش نیست ، می گویند و هست آن

5 دل ابن حسام آن غمزه گر خست کدامین دل که آن غمزه نخست آن