ابن حسام خوسفی

دهانش آرزوی تنگدستان از ابن حسام خوسفی غزل 150

غزل 150 ام از 281 غزلیات

خانه / ابن حسام خوسفی / غزلیات ابن حسام خوسفی / غزل شماره 150

1 دهانش آرزوی تنگدستان عذارش قبله آتش پرستان

2 بجای پسته و شکر تمامست دهان ساقی و لب نقل مستان

3 ز دیوان کمال از غایت لطف بدست آوردم این معنی بدستان

4 دهانش هست میگویند آن نیست میانش نیست ، می گویند و هست آن

5 دل ابن حسام آن غمزه گر خست کدامین دل که آن غمزه نخست آن

ابن حسام خوسفی

شعر شعر کهن غزل ابن حسام خوسفی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از ابن حسام خوسفی

1 مسلمانان دلی دارم جراحت ندانم تا مرا زین دل چه راحت

2 لبم ریش دلم را تازه دارد ز بس کان لب همی ریزد ملاحت

1 نگار من که میان بسته ام به خدمت او هزار شکر که مستظهرم بهمَّت او

2 اگر چه در قدمش همچو سایه بی قدرم ز فرق ما مرواد آفتاب دولت او

1 بیا و معنی اسرار ما مشاهده کن حیات جان ز لب یار ما مشاهده کن

2 طریق بنده نوازی و رسم دلداری گرت دلیست ز دلدار ما مشاهده کن

شاعر شعر دهانش آرزوی تنگدستان ابن حسام خوسفی می باشد.

این شعر در قرن 9 سروده شده است.

قالب شعر دهانش آرزوی تنگدستان غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی است.

شعربعدی

281 / 150

شعرقبلی

بنر