خطش به تازه باعث ناز و نیاز از سلیم تهرانی غزل 572

1 خطش به تازه باعث ناز و نیاز شد کوتاه کرد زلف و حکایت دراز شد

2 محمود از کجا، سفر هند از کجا این شور و فتنه بر سر حسن ایاز شد

3 در دیر مردم و زشرف مشت خاک من در سجده گاه صومعه مهر نماز شد

4 سامان روزگار، پریشانی آورد افتد گره به کار چو ناخن دراز شد

5 افتد ز بس که طشت کسی هر نفس ز بام روی زمین چو معرکه ی طاس باز شد

6 از تاب عشق تا سر من گرم شد سلیم چون شمع، کار من همه سوز و گداز شد