دل رفت ز خود هنوز جان نارفته از سعیدا رباعی 134

1 دل رفت ز خود هنوز جان نارفته آمد به کنار از میان نارفته

2 خواهی که به سنگی نزنندت چون تیر بگریز به خانهٔ کمان نارفته