هجران ترا چو گرم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 617

1 از گل طبقی نهاده کین روی منست وز شب گرهی فگنده کین موی منست

2 صد نافه بباد داده کین بوی منست و آتش بجهان در زده کین خوی منست

1 از بار گنه شد تن مسکینم پست یا رب چه شود اگر مرا گیری دست

2 گر در عملم آنچه ترا شاید نیست اندر کرمت آنچه مرا باید هست

1 ای حیدر شهسوار وقت مددست ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست

2 من عاجزم از جهان و دشمن بسیار ای صاحب ذوالفقار وقت مددست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما