هجرت چو به دست غصه بگذاشت از مجد همگر رباعی 20

1 هجرت چو به دست غصه بگذاشت مرا کم بود کسی که زنده پنداشت مرا

2 در جان رمقی نبود و در تن لیکن امید رخ تو زنده می داشت مرا