1 هی که را رنگی بود بی کر و فر بیشکی هر کس برو دارد نظر

2 و آن کس را کاتشی در جان بود آتشش در جان چه باشد کارگر

3 ترک چشمی هر کرا زد ناوکی دارد از دست زمانه در جگر

4 هرچه من با عاشقان کردم بجور گردش ایام آوردش بسر

5 من چنین در آتش از کردار خویش بلبل بیچاره از من بی خبر

6 ای صبای خوش نسیم آخر بدم باد سردی بر من و گرمی ببر

7 این بگفت و گشت خامش تا برفت از وجود نازنینش جان بدر

8 گر تو داری خاطر عطاروش باشی از فیض خدا صاحب نظر