دریغ و درد کز از هاتف اصفهانی دیوان اشعار 29

1 دریغ و درد کز بیداد گردون شد از بزم احبا میر مؤمن

2 ازین ویرانه منزل رخت بربست به سوی باغ طوبی میر مؤمن

3 گرفتش دل ازین دیر پرآشوب به جنت کرد ماوا میر مؤمن

4 دلش از هر غمی آسود، چون یافت به گلزار جنان جا میر مؤمن

5 غرض از بزم دنیا چون شتابان روان شد سوی عقبی میر مؤمن

6 به تاریخش رقم زد کلک هاتف که رفت از بزم دنیا میر مؤمن