دریغ باشد ازین چار سوی کون و فساد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دریغ باشد ازین چار سوی کون و فساد برون رویم، نبرده متاع خود بمراد
2 تو شاهد دو جهانی، اگر شوی واقف ز حسن خویش نگر هم بحسن استعداد
3 وقوف نیست کسی را ز نقد هر دو جهان مگر که عرضه کند نقد خویش برنقاد
4 درین دیار چه آموختی زدانش دل؟ درین مدار چه اندوختی برای رشاد؟
5 مرید باش، کزین جا رسید هر که رسید زآستان ارادت بر آسمان مراد
6 بیا و ترک هوس کن بعاشقان پیوند اگر چه راه مخوفست،هر چه باداباد!
7 همیشه حال دل قاسمی چنین بودست بدرد او متنعم، بعشق او دلشاد