صد دریغ از میرسیداحمد از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 47

1 صد دریغ از میرسیداحمد عالیجناب کامد او را شیشه هستی ز گدرون برزمین

2 چون برآمد زین گلستان و برنگ بوی گل شد بفردوس از نسیم لطف رب‌العالمین

3 گفت مشتاق از پی تاریخ فوت او که گشت سید عالیجنابی داخل خلد برین