دیده پر نم ز غم زمزم و بطحا دارم از جامی غزل 229

1 دیده پر نم ز غم زمزم و بطحا دارم دیدن کعبه بدین دیده تمنا دارم

2 راویه چشم تر و زاد غم و راحله شوق بهر این ره همه اسباب مهیا دارم

3 خار پایم شده خاک وطن ای کاش کند ناقه خار کن این خار که در پا دارم

4 تن من خاک عجم جان و دلم مرغ حجاز تنم اینجاست ولی جان و دل آنجا دارم

5 کعبه عذراست پس پرده و من وامق وار دست همت زده در دامن عذرا دارم

6 نیست جز خال سیاه حجرالاسود او در سویدای دلم بین که چو سودا دارم

7 کردم از شوق مغیلان به ره بادیه روی تنگدل گشته هوای گل و صحرا دارم

8 ساربان گفت که جامی مکن از فرق قدم که قوی راحله بادیه پیما دارم

9 گفتمش رو که دوصد راحله نتواند برد این همه بار که من بر دل شیدا دارم