ای به دریای عقل کرده شناه
- 1
- 2
- 3
1 ای به دریای عقل کرده شناه وز بد و نیک این جهان آگاه
2 چون کنی طبع پاک خویش پلید چه کنی روی سرخ خویش سیاه
3 نان فرو زن به خون دیدهٔ خویش وز در هیچ سفله سرکه مخواه
1 ای به دریای عقل کرده شناه وز بد و نیک این جهان آگاه
2 چون کنی طبع پاک خویش پلید چه کنی روی سرخ خویش سیاه
3 نان فرو زن به خون دیدهٔ خویش وز در هیچ سفله سرکه مخواه
دیدگاه‌ها **