ای جمالت رو نموده هر زمان از اسیری لاهیجی غزل 259

1 ای جمالت رو نموده هر زمان جائی دگر چون مسافر حسن تو هر دم بمأوائی دگر

2 من چنان حیران حسن روی یارم کز جهان جز نظر بروی ندارم هیچ پروائی دگر

3 جز تماشای رخ معشوق و ناز و شیوه اش نیست عاشق را بعالم خود تماشائی دگر

4 عاشقان را ذکر معشوقست مونس دایما غیر فکرش بیدلان را از کجا رائی دگر

5 سود ما سودای زلف و مهر رویت بود و بس هر زیانی زین که باشد به ز سودائی دگر

6 با دل پر درد عاشق چشم شوخت دم بدم از سر لطفی و نازی کرده ایمائی دگر

7 کرده غارت بود عاشق را برندی و آنگهی در برآورده ز لطف و گفته از مائی دگر

8 برسر بازار عشقش از ملامت هر کسی گفته با من عاشق بیدل تو رسوائی دگر

9 جز تمنای لقای نوربخش هردو کون در جهان نبود اسیری را تمنائی دگر