پیروزشه ای خورده از انوری ابیوردی رباعی 252

1 دل در آن یار دلاویز آویخت فتنه اینست که آن یار انگیخت

2 دل و دین و می و عهد و قوت رخت بر سر به یکی پای گریخت

1 در دست غم یار دلارام بماندم هشیارترین مرغم و در دام بماندم

2 بردم ندب عشق ز خوبان جهان من از دست دل ساده سرانجام بماندم

1 ای زلف تابدار ترا صدهزار خم وی جان غمگسار مرا صدهزار غم

2 خالی نگردد از غم عشق تو جان من تا حلقهای زلف تو خالی نشد ز خم