1 بفرمود دانای روشن ضمیر که فرهنگ را، نسخه بندد دبیر

2 نگارندهٔ نامه، بگرفت کلک کشید آن گهرهای غلتان به سلک

3 سوادش سویدای هشیار مغز ز هر جنس در وی سخنهای نغز

4 ز معنی چو گفتار من مایه دار به گوش خرد پروران، گوشوار

5 پس اندرز، از نام و ناموس کرد بیاض از رقم، بال طاووس کرد

6 پس آذر، ز گفتارهای بلند به خار و خسِ پست رایان فکند

7 رقم زد قلم، حجّت خویش را بخست از سنان، سینه بدکیش را