1 هردم رسد به دل چو ز عالم غمی دگر غم نیست چون ز من بودت عالمی دگر

2 دارد گدای میکده از باده قدح آیینه سکندر و جام جمی دگر

3 گویم به نزد پیر مغان جور مغبچه چون نیستم به دیر جز او محرمی دگر

4 نابود شد دلم ز غم هجر کاش حق بخشد نشاط وصل و دل خرمی دگر

5 این دم غنیمت است برآنکس که نبودش غیر از حریف مشفق و می همدمی دگر

6 فانی ز سیل اشک تو غمخانه سپهر خم یافت آنچنان که فتد از نمی دگر