یار اگر چاره گر عاشق بیچاره از کمال خجندی غزل 557

1 یار اگر چاره گر عاشق بیچاره شود که ازین در سر خود گیرد و آواره شود

2 آن جگر گوشه همان شد که من اول گفتم که چو شوید شکر از شیر جگر خواره شود

3 دل بصد جرم گرفتار نباید در حشر چون گرفتار غم بار ستمکاره شود

4 روز وصل از هوس آنکه در آن پا غلطد دیدهها را عجب ار فرصت نظاره شود

5 باز با خاک رهت شد سر عاشق هموار گه گهی می شود ای کاش که همواره شود

6 چون گل از شوق تو پیراهن خونین مرا نپسندید رقیبت که بصد پاره شود

7 گفته ای بار شوم با دل بیچاره کمال گر بدین شرط روی بار تو بیچاره شود