ای یار، بیا و یاریی کن از عراقی غزل 220

1 ای یار، بیا و یاریی کن رنجه شو و غم‌گساریی کن

2 آخر سگک در تو بودم یادم کن و حق‌گزاریی کن

3 ای نیک، ز من همه بد آمد نیکی کن و بردباریی کن

4 بر عاشق خود مگیر خرده ای دوست بزرگواریی کن

5 ای دل، چو تو را فتاد این کار رو بر در یار زاریی کن

6 ای بخت، بموی بر عراقی وی دیده، تو نیز یاریی کن