به نوباده هر هفته یاری مَکُن از نزاری دستورنامه 25

1 به قامت تو که تشویش سرو بستان است به طلعت تو که تشویر ماه تابان است

2 به ابروی تو که جفت است و در جهان طاق است به گیسوی تو که دلگیر تر ز قطران است

1 مکن ملامتم ای شیخ اگر چه نیست ادب صلاح و زهد و ورع لطف کن ز من مطلب

2 حلال خواره چو من نیست دیگری در عصر به روی دوست از آن می خورم شراب عنب

1 یاد آن شبها که بودی در کنارم آفتاب بر لبم یاقوت لب در جام می لعل مذاب

2 هر چه مستظهر به تشریف حضورش گشتمی کنج من چون کلبة عطار کردی مستطاب