کمال خجندی

مرا یار از شکارستان مشگین از کمال خجندی مقطع 39

مقطع 39 ام از 1252 مقطعات

خانه / کمال خجندی / مقطعات کمال خجندی / مقطع شماره 39

1 مرا یار از شکارستان مشگین در آهو بره مشگین فرستاد

2 چو افتادند دور از لاله و گل بصحرای عدمشان رخت افتاد

3 گر آهو برگان را کرد اجل صید بقای آهوان چشم او باد

کمال خجندی

شعر شعر کهن مقطع کمال خجندی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از کمال خجندی

1 دل و جان تا رهند از بند بگشا زلف مشکین را به پایت میفتد آخر رها کن یک دو مسکین را

2 ز چندان تیر کز شوخی ز مژگان بر تراشیدی یکی بر جان من افکن چه خواهی کرد چندین را

1 گفتمت سنگدلی آمد ازین نکته گرانت آن هم از سنگدلی بود که گفتیم چنانت

2 گر صبا خوانمت از لطف و گل از غایت خوبی هم از این خسته شود خاطر نازک هم از آنت

1 حال درد خود محب هرگز نگوید با طبیب سخت بیدردی بود نالیدن از درد حبیب

2 بوسه بر پای سگ کوی تو خواهم زد شبی تا بشویم لب که بوسیدم به آن دست رقیب

شاعر شعر مرا یار از شکارستان مشگین کمال خجندی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر مرا یار از شکارستان مشگین مقطع است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ است.

شعربعدی

1252 / 39

شعرقبلی

بنر